سید محسن قریشی‌زاده نامزد دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در یادداشتی به مشکلات و چالش‌های پیش روی مونوریل قم و راهکارهای خلاقانه برای حل آنها پرداخته است.
او در این یادداشت با اشاره به اینکه مونوریل قم، پروژه‌ای بلندپروازانه که پس از سال‌ها بلاتکلیفی، به نمادی از چالش‌های مدیریت شهری تبدیل شده است نوشته است: مشکلات این پروژه در چند بخش قابل ارزیابی است که از آن جمله می‌توان به موارد زیل اشاره کرد:
- چالش‌های اقتصادی:
هزینه‌های هنگفت: تکمیل مونوریل قم به منابع مالی قابل‌توجهی نیاز دارد که با توجه به وضعیت اقتصادی فعلی، تأمین آن از طریق منابع دولتی دشوار است.
عدم توجیه اقتصادی: با توجه به تراکم جمعیت و تعداد مسافران در مسیر فعلی، مونوریل قم ممکن است از نظر اقتصادی توجیه‌پذیر نباشد.
- چالش‌های فنی:
فناوری نسبتا قدیمی: فناوری مونوریل قم به روز نیست و ممکن است در آینده با مشکلاتی در زمینه تامین قطعات و تجهیزات مواجه شود.
مسائل زیست‌محیطی: مونوریل قم به دلیل ایجاد آلودگی صوتی و بصری، می‌تواند پیامدهای منفی برای محیط زیست داشته باشد.
- چالش‌های اجتماعی:
مخالفت‌های مردمی: برخی از شهروندان قمی به دلیل نگرانی‌هایی مانند آلودگی صوتی و بصری، با مونوریل مخالف هستند.
تخریب بافت تاریخی: مسیر مونوریل از برخی مناطق تاریخی شهر عبور می‌کند و ممکن است به این بافت آسیب برساند.
- چالش‌های مدیریتی:
فقدان مدیریت واحد: عدم وجود یک متولی واحد برای مونوریل قم، باعث کندی روند تصمیم‌گیری و اجرا شده است.
ضعف نظارت و کارشناسی: در طول مراحل مختلف پروژه مونوریل، ضعف نظارت و کارشناسی وجود داشته که منجر به بروز مشکلاتی شده است.
قریشی‌زاده در این نوشتار به راه‌حل‌های نوآورانه برای هر کدام از چهار دسته چالش‌های موجود هم پرداخته است؛ او در ادامه خاطرنشان می‌کند: برای حل چالش‌های اقتصادی باید به دو نکته اساسی توجه داشت:
جذب سرمایه‌گذاری بخش خصوصی: با ارائه مشوق‌ها و امتیازات به سرمایه‌گذاران، می‌توان از ظرفیت‌های بخش خصوصی برای تکمیل و بهره‌برداری از مونوریل استفاده کرد.
تغییر کاربری و توسعه اقتصادی: می‌توان با تغییر کاربری برخی ایستگاه‌ها و تبدیل آنها به مراکز تجاری، تفریحی یا اداری، به رونق اقتصادی پروژه و جبران هزینه‌ها کمک کرد.
این نامزد انتخابات مجلس از شهر قم به راهکارهای خلاقانه برای حل مشکلات فنی مونوریل قم هم اشاره کرده و نوشته است برای این موضوع هم دو راه حل وجود دارد:
بهره‌گیری از فناوری‌های نوین: با به‌روزرسانی فناوری مونوریل و استفاده از سیستم‌های جدید، می‌توان راندمان و پایداری آن را افزایش داد.
کاهش اثرات زیست‌محیطی: با استفاده از مصالح و تجهیزات کم‌صدا و طراحی مناسب ایستگاه‌ها، می‌توان اثرات منفی مونوریل بر محیط زیست را به حداقل رساند.
قریشی‌زاده همچنین به راه‌حل‌های نوآورانه برای گذر از چالش‌های اجتماعی پروژه مذکور پرداخته و روی دو موضوع انگشت گذاشته است:
جلب مشارکت عمومی: با برگزاری جلسات و گفت‌وگو با مردم، می‌توان نگرانی‌های آنها را در مورد مونوریل شنید و برای رفع آنها چاره‌اندیشی کرد.
حفظ و احیای بافت تاریخی: با همکاری متخصصان میراث فرهنگی، می‌توان از آسیب به بافت تاریخی شهر در مسیر مونوریل جلوگیری کرد و حتی از آن به عنوان فرصتی برای جذب گردشگران استفاده کرد.
در پایان این یادداشت، راه‌حل‌های نوآورانه قریشی‌زاده برای حل چالش‌های مدیریتی پروژه مونوریل قم هم خواندنی است؛ آنجا که او می‌نویسد:
ایجاد مدیریت واحد: با ایجاد یک مدیریت واحد و متشکل از متخصصان مجرب، می‌توان انسجام و هماهنگی را در روند تکمیل و بهره‌برداری از مونوریل افزایش داد.
تقویت نظارت و کارشناسی: با به‌کارگیری متخصصان مجرب و نظارت دقیق بر مراحل مختلف پروژه، می‌توان از بروز مشکلات و اتلاف منابع جلوگیری کرد.
