قم، به عنوان قطب اصلی تولید کفش کشور، با ۷۰ درصد سهم در صادرات کفش ایران و حدود ۳۰۰ واحد تولیدی فعال، نقش حیاتی در اقتصاد این صنعت دارد. با این حال، انتقال بخشی از فعالیت‌ها به خارج از استان، به‌ویژه برگزاری نمایشگاه‌های تخصصی در تهران ، نه تنها بار مالی سنگینی به دوش تولیدکنندگان می‌گذارد، بلکه فرصت‌های مهم تجاری و اشتغال‌زایی که در قم به وجود می‌آید، از دست می‌رود. بسیاری از فعالان صنعت کفش در قم معتقدند که این تصمیمات نه تنها به نفع صنعت کفش نیست، بلکه می‌تواند به نابودی تدریجی این صنعت در استان منجر شود.
هزینه‌های بالای برپایی نمایشگاه‌ها در تهران علاوه بر فشار مالی بر تولیدکنندگان، انگیزه‌ها را برای حضور در نمایشگاه بومی قم کاهش داده است. در شرایطی که صنعتگران به‌دنبال تقویت زیرساخت‌های نمایشگاه قم و جذب بازدیدکنندگان خارجی هستند، این تصمیمات به نظر می‌رسد که هدف اصلی خود را از دست داده و تنها به گسترش مشکلات افزوده است.
این شرایط بحرانی، واکنش‌های شدیدی را از فعالان صنعت کفش به‌دنبال داشته است. آنها خواستار ورود جدی مسئولان استان، به‌ویژه سازمان صمت و استانداری قم، برای مدیریت بهتر این وضعیت هستند. آنها تاکید دارند که تصمیمات انجمن نباید به‌طور یکجانبه ظرفیت‌های بومی استان را تضعیف کند و باید با یک هم‌افزایی و مدیریت یکپارچه، جایگاه قم به‌عنوان قطب تولید و صادرات کفش کشور تقویت شود.
در نهایت، صنعت کفش قم به‌عنوان یکی از صنایع پرافتخار کشور، به جایگاه و جایگاه ویژه‌ای در توسعه اقتصادی نیاز دارد. اکنون زمان آن فرا رسیده است که با استفاده از ظرفیت‌های موجود، این صنعت را از آسیب‌های ناشی از تصمیمات سلیقه‌ای و نادرست مصون نگه‌داریم. آیا مسئولان می‌توانند با تدابیر صحیح، از آینده این صنعت پر رونق محافظت کنند؟
