به گزارش پایگاه خبری ثروت ایرانی ، در مواردی دیده میشود که برخی مسئولان متخلف، بهجای پاسخگویی، با سوءاستفاده از قدرت، رانت و روابط پشتپرده، علیه خبرنگار افشاگر اعمال قدرت کنند و تلاش میکنند با فشار های مختلف ، او را وادار به عقبنشینی و سکوت کنند. این وضعیت، نهتنها نشانهای از عمق فساد، بلکه هشداری جدی درباره وضعیت آزادی رسانهها در کشور است. در چنین شرایطی، وظیفه نهادهای نظارتی، قضایی و مسئولان سالم آن است که در مقام حافظان عدالت، بیطرفی را کنار گذاشته و صریح و مؤثر از خبرنگارانی که با شجاعت حقیقت را بازگو میکنند، حمایت کنند. این نهادها باید روند رسیدگی به چنین شکایتهایی را با دقت بررسی کنند و اجازه ندهند ابزار قانون به ابزاری برای سرکوب حقیقت تبدیل شود.
همچنین دیگر خبرنگاران و فعالان رسانهای نباید نسبت به چنین برخوردهایی بیتفاوت باشند. سکوت در برابر فشارهای هدفمند علیه یک خبرنگار، تنها فضا را برای سرکوب گستردهتر مهیا میکند. آنها باید با همبستگی، بازنشر گزارشها، اطلاعرسانی درباره روندهای ناعادلانه و مطالبهگری از نهادهای مربوط، از همکاران خود حمایت کنند و فضای عمومی را نسبت به این ظلم آگاه نگه دارند.
رسالت خبرنگاری تنها در بازتاب وقایع روزمره خلاصه نمیشود، بلکه گاه در فاشکردن آن چیزیست که پنهان نگاهداشته شده و ایستادن در برابر آن چیزیست که نباید بیپاسخ بماند. حفظ حرمت قلم، صیانت از شرافت حرفهای و دفاع از حق مردم برای آگاهی، تنها زمانی معنا پیدا میکند که خبرنگاران در کنار یکدیگر بایستند و نهادهای نظارتی نیز به جای بیطرفی منفعلانه، در جایگاه مدافعان حقیقت ایفای نقش کنند.
یادمان باشد اجازه ندهیم صدای حقیقتگویان، در هیاهوی قدرت خاموش شود.
