به شهر قم لقب های فاخر فراوانی نسبت داده اند اما لقب رسمی و رسانه ای این شهر زیبا “پایتخت مذهبی ایران و قطب فرهنگی” است و رهبر معظم انقلاب این شهر را “مادرنظام جمهوری اسلامی” نامیده اند و همین امر مهم سبب ساز ان شده تا مسئولین رسانه ای شهر مقدس قم بار سنگینی از لحاظ ارائه اثار هنری-فرهنگی داشته باشند.
لذا صاحبان منسب هنر در سطح شهر دست به برگزیدن افراد حاذق و صاحب سبک در این خوزه را دارند تا رسالت هنری این شهر مقدس را به خوبی ادا کنند زیرا که تولید و نشر اثار فاخر هنری یکی از مهم ترین اهداف مسئولین عالی رتبه و شایسته ی سطح شهر است و نکته مهم در برگزیدن افراد فعال این حوزه اینست که ایشان دارای مهارت های لازم و کافی و عقیده ای سرشار از نور وطن پرستی و تعصب ایرانی-اسلامی باشد، با مهشید ساجدی یکی از بانوان خلاق و خوش ذوق در حوزه سیمای استان قم پرداختیم که در ادامه می خوانیم:
*خودتان را معرفی کنید:
اینجانب مهشید ساجدی هستم فرزند محمد متولد ۱۲ بهمن ماه سال ۱۳۷۹ در شهر مقدس قم
*حیطه فعالیت های اجتماعی شما به طور کلی در چه حوضه هایی می باشد؟
من محصل رشته ی میکروبیولوژی هستم و همراه پدر و مادرم که ایشان هم فارق التحصیل رشته علوم ازمایشگاهی هستند دست به تاسیس ازمایشگاه تشخیص پزشکی زده ایم و به طور خصوصی در حال خدمت رسانی به مردم شریف قم هستیم . به علاوه اینجانب مدرس فن بیان و گویندگی رسانه (نوجوان)در قدیمی ترین و معتبر ترین موسسه هنری-فرهنگی قم “سیمای مهان” هستم و علاوه بر ان مدرس زبان انگلیسی و عربی در موسسه بین المللی زبان های خارجه الماس اکسین هستم و به تازگی به تحصیل زبان فرانسه پرداختم و در ضمن با اخذ رتبه اول در دوره تربیت معلم زبان انگلیسی مشغول به فعالیت تدریس هستم. علاوه بر اینها فعالیت فرهنگی رسانه ای دارم در صدا و سیمای مرکزی استان قم در بخش های رادیویی و تصویر سیمای نور…بازیگر تاتر و بازیگر برنامه زنده و تولیدی تلوزیونی .. گوینده و دوبلور..نویسنده..و در اخر محقق و پژوهشگر در زمینه های کودک و نوجوان و برگزار کننده ورکشاپ های عزت نفس و اعتماد به نفس و خودشکوفایی به زبان فارسی و انگلیسی به صورت مجازی و حضوری .
* چگونه با سن کم به دستاورد های فوق رسیدید؟ راز موفقیت شما در چیست؟
راز هر موفقیتی نهفته در درد ها و نیاز های انسان است…درد و ناکامی رسالتی دارد که هر انسانی را به سمت ناممکن های زندگی اش سوق دهد و این خود انسان است که باید درد و ناکامی را به فرصت تبدیل کند… شما امروز مرا دیده اید اما دیروز من سرشار از ناکامی و شکست ها بوده که هیچگاه باعث توقف من نشده و راز اصلی همین است که سرسخت باشید و بارها زمین بخورید اما دست از سماجت برای تحقق رویاهایتان برندارید. پشت هر دستاوردی دنیایی از نشدن ها و سختی ها پنهان است که دیگران قادر به دیدن ان نیستند اما واقعیت اصلی این است که هیچ دستاوردی بدون سختی و رنج نبوده و نیست. در درجه اول مهر ایزد توانا و بعد از ان مهر لایتناهی مادر و پدر عزیزم توامان با تلاش های بی وقفه خودم علیرغم مانع های بسیار و حضور ادم های تاثیرگذار زندگی ام امروز مرا چنین ساخته که هنوز اول راه هستم و دفتر حکایت همچنان باقیست…
* چگونه به هنر روی اوردید؟
من هنر را از کسی اموختم که به زیبایی نقش و نگار بر صفحه هستی کشیده و اینگونه هنرمندانه به ترسیم جهان هستی پرداخته است معبود من مرا به هنر فراخوانده که از کودکی ام دید تحلیلی به هنر دست این معبود داشته و دارم…من به هنر گویندگی پرداختم و دریافتم حتی صدای انسان ها حامل هزاران حس و هزاران رسالت بزرگ است در بستر های مختلف جامعه و چقدر طنین های ماندگار جامانده از انسان هایی که خود نیستند اما کماکان حضور صدای ان ها پابرجاست…به بازیگری پرداختم و دریافتم که با یک کالبد تن میتوان هزاران روح را زندگی کرد و به تصویر کشید و در دنیای ماجراجویانه سفر کرد و غرق دنیا هایی غیر دنیای خود شد و از انسان تک بعدی شدن فاصله گرفت…دوبلوری را هم ادامه دادم و دریافتم که چگونه تنها با تار های صوتی میتوان به این مهارت رسید که حواس پنجگانه را نشان داد و وارد چالش عجیب صدا و تصویر شد ..وارد عرصه نویسندگی شدم و خالق قصه هایی شدم که قسمتی از زندگی ام شدند و در خواب و بیداری با ان ها زندگی میکردم و به راستی دریافتم کلمات قدرت دارند برای تخریب و یا سازندگی و این انتخاب قلم است و چه زیبا شد که قلم را برای زندگی خودم به دست گرفتم تا اینبار نویسنده داستان خود باشم…
* با توجه به حیطه های تدریسی متفاوت چگونه با شاگردان خود رفتار می کنید؟
همیشه و همه جا و در تمامی کلاس هایم تاکید داشته ام که اموزش بهانه ایست برای پرورش…در تمامی ژانر های متفاوت تدریسی هدف من اینست که شاگردانم در طول دوره ای که با من دارند به خوبی بیاموزند چیزی فراتر از یک کالبد و روح عادی هستند و باید قدرتمند و با عزت نفس و با اعتماد به نفس شوند تا دنیایی که میخواهند را خلق کنند و یاد بگیرند انسان قادر به تغییر است و تا تصمیمی اتخاذ نشود تغییری نیز رخ نخواهد داد و باید یاد بگیرند از تمام مشکلات و سختی ها سربلند و با اقتدار بیرون بیایند و شخصیتی کاریزماتیک و با صلابت بسازند و هیچگاه در زندان دروغین نشدن ها باقی نمانند. من با شاگردان خود بسیار دوست هستم و روابط ما به قدری عمیق و فرای فضای کلاس است که گاها از راز های مهم زندگی انها باخبرم و تمام سعی من بر این است که شخصیت ان ها را به گونه ای بار بیاورم که قدرت را در تک تک سلول های خود حس کنند و به زیبایی زندگی و اینده بسازند و صاحب فرزندانی شوند که تمامی این نکات را به ان ها یاد دهند و تربیت نسل قدرتمندانه ای کنند برای کشور عزیزم ایران و قطعا چیزی جز این برای جوانان و ملت این مرز و بوم انتظار نمیرود.
* از تجارب خود در رسانه تلوزیون بیان بفرمایید؟
وقتی برای کنکور سراسری درس میخواندم از ساعت هفت صبح تا یازده شب را در پانسیون مطالعاتی به سر میبردم و شب ها موقع برگشت به خانه و یا به هنگام رفتن سرکار از جلوی درب سازمان صدا و سیما میگذشتم و حدود یک ربع بیست دقیقه و گاها بیشتر انجا میماندم و به درب ورودی خیره میشدم و در ذهنم رویای بودن در انجا را ترسیم میکردم و این کار هر روز و هر شب من بود …رویای صادقه ی من به حقیقت پیوست…با سختی های بسیار و مشکلات فراوان اما به حقیقت پیوست…تمامی دوره ها و کلاس های اجرا و گویندگی را را با استاد بزرگوارم اقای امیرحسین یاوری بازیگر-مجری-گوینده رسانه. به خوبی و با تدریس بینظیر ایشان پشت سر گذاشته بودم وایشان به کمینه شاگرد خود نهایت لطف را داشته اند و همیشه خود را مدیون ایشان میدانم و لذا با دست پر اماده تحقق رویایم بودم. برای نخستین بار در قسمت سیما یک بزرگ مرد با سابقه سازمان صدا و سیما و برنامه ساز موفق جناب استاد وحید بیک محمدی به بنده اعتماد کرد و علیرغم خامی من در اجرا و بازیگری مرا به عنوان بازیگر بخش نمایشی برنامه زنده عید هزار و چهارصد و دو برگزید و من هم بازی استادان با سابقه ای در این حیطه بودم و این تجربه یکی از ماندگار ترین و زیبا ترین تجارب رسانه ای من بود و بعد از ان هم در قسمت سیما در برنامه پر مخاطب پلاک شانزده مشغول به فعالیت شدم.
* در ارتباط با حس و حالتان در ایفای نقش مربوطه در تلویزیون و نیز بازخورد های مردم بفرمایید؟
حس و حال یک بازیگر زمانی به نقطه اوج خود میرسد و مطلوب ترین حالت را پیدا میکند که به درستی در حال ایفای نقش باشد . استاد بزرگوارم جناب اقای سید جواد طاهری همیشه تاکید بر این داشت که مهم ترین رسالت بازیگر باورپذیری او از جانب مخاطبین است.اگر بخواهم صادقانه از حس و حالم بگویم باید اذعان داشته باشم که شب ها تا سحرگاه مشغول تحلیل نقش و اتود زدن های پیاپی بودم و گاها متوجه نمیشدم چگونه به خواب رفتم و این موضوع به قدری برای من جذاب بود که هیچوقت احساس خستگی نمیکردم و وقتی روی صحنه و جلوی دوربین میرفتم بدون ذره ای استرس با تمام وجودم نقشم را زندگی میکردم…مثال بامزه ای که میتوانم برایتان بزنم از کار نمایشی عید در برنامه عید اومده شبکه استانی نور بود که در نقش پیرزنی بودم که سفر زمان داشته و در اخر برنامه باید به زمان خود برگردد و من به قدری غرق در نقش بودم که ناخوداگاه برای بازگشت پیرزن ناراحت بودم و به یکباره به خودم تلنگر میزدم این فقط یک نمایش است و قرار نیست جایی بروم…و یا یکی دیگر از خاطرات قشنگ من در این عرصه مربوط به کار تائترمحرم میشود که کارگردان و نویسنده این اثر خودم هستم و نام این اثر “قهرمان ترین خواهر” است که هرساله در بستر های مختلف به اجرا میرود نظیر سال گذشته که به صورت زنده در مسجد مقدس جمکران اجرا شد . روایت این تائتر روایت مصائب خرابه شام و قهرمان بودن حضرت زینب(س) میباشد . نقش حضرت را خودم بر عهده داشتم و در تمامی اجرا به عینه احساس متفاوتی داشتم و از ته دل اشک میریختم و گریه هایم ساختگی نبود و شاید همین حس خالصانه عاملی برای موفقیت این اثر بود که سالانه در طول دهه محرم به صورت رایگان در مکان متفاوت و به عشق حضرت زینب به اجرا میرفت . شبی پس از اجرا خواب عجیبی دیدم و گمان دارم تا اخر عمرم هیچگاه این رویا را فراموش نخواهم کرد . در رویای خود دیدم به سفره ای دعوت شده ام که در عالم خواب میدانستم صاحب سفره حضرت فاطمه است و زنی را دیدم که بی مهابا به دست او بوسه میزدم و وقتی از خواب بیدار شدم قدرت اشک هایم به دست خودم نبود و همان موقع عهد کردم که این اجرا را سالانه بدون دریافت هیچ وجه نقدی برای ارگان ها و محافل مذهبی و مردمی پیش ببرم و قسم به صاحب نام این اجرا که برکت معنوی این اجرا برای تمام زتدگی من بس است و این اتفاق و حس خوب را مدیون هنر زیبای بازیگری هستم و خدارا بابت کسب این لیاقت شاکرم. از کودکی روز تاسوعا و عاشورا همراه پدرم به حرم میرفتیم و شاهد دسته ها و تعذیه های افراد عاشقی بودیم که از دریچه هنر روی به خادمی عباعبدلله اورده اند و من همیشه در حسرت این بودم که کاش روزی یکی از ان ها باشم و چه چیزی زیبا تر از انکه زیر علم او هنر ورزی کنم.
هنر و بازیگری عشق مطلق است برای من و هر چه از حس و حال نابم برای شما بگویم کم است و دوربین صحنه حکم چشمان مردمانی را برایم دارد که با دیدگان ارزشمندشان مهمان لحظات ان ها هستم و این موضوع مسئولیت مرا در ذهنم بیشتر میکرد که برای مخاطبانم که مردم شریف کشورم هستند بهترین باشم و ارتباط سازنده ای برقرار کنم و خدارا شاکرم که بعد از تجارب تصویر خود در سازمان صدا و سیما بازخورد های مثبتی میگرفتم و این امر انگیزه مرا بیشتر و بیشتر میکرد.
* در مورد فیلمنامه نویسی و یا اثری که به تازگی در سیمای قم ارائه می کنید توضیح دهید؟
به تازگی مشغول برنامه پلاک شانزده شبکه قم هستم همراه بازیگر سابقه دار و مطرح استان قم جناب اقای شهاب نیازمند و نویسنده قسمت نمایشی هم خودم هستم و در این ایتم نمایشی سعی بر این دارم هر شب یک ضرب المثل ایرانی را همراه با یک داستان جذاب برای مخاطب بسط دهم و گاها در خلل این نمایش هدف بر این دارم تا مشکلات زندگی های زناشویی را به تصویر بکشم تا ایتم نمایشی علاوه بر سرگرمی بار محتوایی هدف داری را داشته باشد. یکی از اهداف من ورود به بخش اجراست و تمام توان خود را جهت تحقق این امر به کار میگیرم تا به خوبی انجام وظیفه کنم.
* با توجه به فعالیت های گسترده تان و شاخه های مختلف درسی و هنری و کاری چگونه برنامه ریزی می کنید؟
یکی از اصولی که همیشه در پی یادگرفتن ان بودم اصول درست برنامه ریزی در زندگی بود. از بهترین مشاوران سطح شهر کمک گرفتم و به راستی دریافتم که بهترین برنامه ریز در زندگی هر انسان خودش است. البته دست پیدا کردن به این مهارت نیازمند خودشناسی و نگاه عمیق به اهداف زندگیست. اکثر افراد مرا نقد میکنند که چرا به طور موازی دست به چند حرفه برده ای و شلخته در پی ان ها هستی…اما واقعیت چیز دیگریست. همه شاخه های فعالیتی من در مغزم سازمان بندی شده و با نظم و هدف گذاری های درست در حال انجام است و من فعالیت های خودم را به یک زنجیره ای تشبیه میکنم که اگر یکی از زنجیر ها پاره شود کل زنجیره بهم میخورد .
*اموزش و کتاب خواندن چه تاثیری روی زندگی شما داشته است؟
کتاب عنصر خاموش ولی پر سر و صداییست که زندگی هر انسانی را دگرگون میکند و من عاشق زیستن با کتاب ها هستم . هدف گذاری من خواندن حداقل دو کتاب در ماه و دیدن پانزده فیلم قوی از کارگردان های مطرح سطح دنیاست و نمیتوانید تصور کنید چه تاثیر بسزایی در سبک زندگی من از خود برجای گذاشته اند .طبق تخمینی که در دفتر برنامه ریزی ام زدم در سال گذشته بالغ بر دویست ساعت اموزشی کلاس های مهارتی زندگی و هنری و حرفه ای و بیست و دو جلد کتاب و بالای صد فیلم خوب را گذراندم و به مرحله تحلیل انها پرداختم و به زیبایی اثر آن ها را پس از گذشت یک سال به روشنی دریافتنم.
* به عنوان سخن پایانی چند کلامی با هم سن و سال های خود داشته باشید:
من بار ها و بارها تحقیر شدم و در خود شکستم ولی ندایی درون من بیدار بود و همیشه به دنبال ان نور میرفتم که عقیده دارم این نور همان نفس و دم ایزد در وجود یکایک ما انسان هاست درست در لحظاتی که حواسمان به حضور پر فروغش نیست و غرق در تاریکی های وجود خودمان هستیم . هیچگاه خودتان و توانمندی های خود را دست کم نگیرید و برای خودتان و چیزی که هستید و میخواهید باشید تلاش کنید . یکی از حسرت های بزرگ زندگی من این بود که دوست داشتم به دانشکده افسری بروم و اما بنا بر دلایلی نتوانستم و هنوز که هنوز است حسرت روز هایی را میخورم که به ناحق از من گرفته شد و نتوانستم کمال استفاده از زمان را ببرم و روی صحبتم با پسران و دختران جوانیست که در دوره طلایی زندگی خود هستند . باور کنید فرصت ما همین یکبار است برای خوب زیستن. اگر سرما نبود گرما معنا نداشت و اگر تاریکی نبود نور معنا نداشت پس اعتنایی به سختی ها و مشکلات زندگی خود نکنید و قدرتمندانه برای امال و ارزوهای برحق خود بجنگید تا اسیر دست حسرت ها نشوید و خالق زندگی خود باشید. و در کلام اخر از خداوند برای شما مغفرت و رحمت و لبخند رضایت پدر و مادر و قلبی اکنده از عشق و اینده ای سرشار از موفقیت خواستارم.
